سفارش تبلیغ
صبا ویژن

بیجار

بیجار



 


بیجار در غرب ایران واقع شده و تابع استان کردستان است دارای ۷۷۳۰ کیلومتر مربع مساحت بوده و دارای ۲۸۸ روستاست که حدود ۲۶۲ روستای آن قابل سکونت است. از شمال شرقی به استان زنجان، از شمال غربی به شهرستان تکاب (در آذربایجان غربی)، از جنوب به شهرستان قروه، از جنوب شرقی به قسمت کوچکی از استان همدان و از غرب به سنندج و دیواندره محدود است. بیجار منطقه‌ای است در راستای رشته‌کوه‌های غرب ایران و یک سوم اراضی آن کوهستانی است. جنس خاک آن از سنگهای رسوبی بویژه ترکیبات رسی و آهکی و متعلق به دگرگونیهای دوران سوم است. شهر بیجار به «بام ایران» شهرت دارد چرا که ۱۹۴۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و ۷۷۰ متر از تهران و ۴۲۵ متر از سنندج بلندتر است. این شهر بعد از شهر کرد بلندترین شهر ایران بوده و در طول ۴۷ درجه و ۳۶ دقیقه شرقی گرینویچ و عرض شمالی ۳۵ درج و۵۲ دقیقه استوا قرار دارد . بیجار در زمان قدیم معروف به (بیدزار) بوده و بر خی وجه تسمیه ان را به این دلیل می‌ پندارند. شاه اسماعیل صفوی هنگام لشکر کشی به غرب ایران از این منطقه عبور کرده و نیز سپاهیان چنگیز از آن گذشته‌اند و اثاری به نام چنگیز قلعه در بالای کوهی به همین نام در ۵ کیلومتری شهر حکایت از این موضوع دارد. به دلیل شایستگی زنان این منطقه، در زمان ناصرالدین شاه قاجار، خزانه دارحکومت فردی به نام «زبیده خانم گروسی» از اهالی حلوایی بیجار به عنوان همسر شاه و خزانه دار دربار بر گزیده شد و در حکومت وقت نفوذ زیادی پیدا کرد . دیرینگی تاریخی این منطقه به هزاره سوم قبل از میلاد مسیح می‌رسد و موید این فرض «دژ سترک» یا قلعه «قمچقای» است که در عهد مادها، پارتها و ساسانیان به عنوان پا یگاه استراتژیک از آن استفاده می‌شده‌است. از نامداران گروس می‌توان حسنعلی خان امیر نظام گروسی را نام برد که نوشته‌هایش نمونه ممتازی از نثر فارسی به شمار می‌رود وی مدتی در مقام وزارت فواید عامه وسفیر وسر پرست دانشجویان اعزامی به اروپا و حکمرانی ولایات و ایالات بوده و کلاً در سال‌های ۱۲۵۳ تا ۱۲۷۵ هجری قمری مراحل خدمات دولتی را از سرهنگی فوج گروس و ریاست گارد مستحفظین دیوانخانه و ارگ تبریز و حفظ انتظامات کرمانشاه وخراسان و ... طی کرد و مقبره ا ش اکنون در ماهان کرمان در کنار شاه نعمت الله ولی قرار دارد ایشان بسیار مورد توجه میرزا تقی خان امیر کبیر بوده‌اند . شادروان شیخ فاضل گروسی یکی دیگر از نامداران گروس است وی در سال ۱۲۵۹ خورشیدی در بیجار زاده شد درتحصیل علوم فقه و اصول، فلسفه، عرفان، علوم غریبه و زبانهای بیگانه موفق بوده‌اند، مفردات قرآ ن کریم، ورزش افکار ،رساله تغنی در قرآن، تجوید استدلالی، جنگ المهمات، هرکسی کار خودش بار خودش و ... از اثار وی است . بیجار، حضور بزرگان مذهبی چون سید محمد امامی و حسینعلی رحمانی گروسی و... را در تاریخ پر افتخار خود داراست. موسیقیدانان، نگارگران، خوش‌نویسان، چامه‌گویان و سخنوران، پزشکان، هنرمندان از رشته‌های گوناگون، روحانیون و نظامیان گرانپایه زیادی در بیجار بوده و خدمات زیادی را ارائه داده‌اند. بیشینه مردم این شهرستان مسلمان و شیعه هستند در سابق تعدادی یهودی در این شهر ساکن بودند که همگی مها جرت کرده اند. صنایع دستی این منطقه را قالی، قالیچه، گلیم، جاجیم، سجاده، نمد، توری، دستکش، جوراب و ... تشکیل می‌دهند و فر ش‌های این منطقه از شهرت جهانی برخوردار بوده و به خارج صادر می‌شد ه‌است . شرکت سیما ن کردستان، شرکت گچ کردستان، شرکت گچ شور سو، معدن آ هن شهرک، معدن آ هک قمشلو، معدن گچ قره بگ، معدن نمک میدان، معدن مرمر گراچقا، با شوکی، نوبهار، قشلاق لو، معدن سنگ تراورتن حسین آ باد کمر زرد و ... جزو کارخانه‌ها، صنایع و معادن با ارزش بیجار هستند که ضمن ایجاد فرصتهای شغلی بسیار، اقدام به صدور محصولات خود به خارج استان یا کشور می‌کنند.







 






کوههای بیجار


کوههای حمزه عرب، نقاره کوب، بادامستان، زاغه، نسار، چنگ الماس، پنجه علی، شاه نشین، سر قیصه، شاها، چهل تن، سنگ پا، زرنیخ و...در منطقه بیجار قرار دارند.



بیجار از شهرهای اصیل کردستان است



آثار تاریخی بیجار


قلعه بزرگ قم چقا، پل تاریخی صلوات آباد، بنای سنگی اوچ گنبد ،مسجد تاریخی خسروآباد، تیمچه حاج شهباز خان، تیمچه امیر تومان متعلق به دوره صفویه، زیارتگاه حمزه عرب، پنجه علی، آثار سد خاکی جعفر آباد، تپه نجف آباد، مقبره آ یت الله فاضل گروسی و قلعه‌های تاریخی بسیار و مقابر و امامزاده‌هایی چون سید مسیب سید شکر، مقبره صاحبه، گنبد پیر صالح، مقبره سید خضر از جمله اماکن و آثار تاریخی مو جود در شهرستان بیجار هستند و جمعاً حدود ۶۰ اثر باستانی و تاریخی در آ ن شناسایی شده‌اند .


رود قزل اوزن از شاخه اصلی سفید رود از این منطقه می‌گذرد .


در گذشته بیجار دارای گردشگاههایی مثل باغ صفا، سراب، تخت، چهار باغ، بادامستان، چم حاکمی، باغچه چال یارمجه، چشمه عزیز، شاهرخ آ باد، عباس آ باد و... بوده که بیشتر تخریب شده و فعلاً محدوده شهر بازی (باغ صفا) و اطراف رود خانه بیانلو و صلوات آ باد، سراب و تخت جهت تفریح و گردش در تابستان استفاده می‌ شود .


بازارهای بیجار قدیم شامل افتخار نظام، قیصریه سالار ،قیصریه سید لشکر، بازار امیر تومان و بازار بزرگ بیجار بوده‌است .


در سال ۱۳۷۵ جمعیت این شهر حدود ۴۷۵۰۰ نفر و روستاهای آن حدود ۶۸۰۰۰ نفر بوده‌است که متا سفانه هر سال نسبت به سال قبل رشد منفی داشته‌است و مردم به شهرهای دیگر مهاجرت می‌کنند .


صادرات گروس را در درجه اول گندم و جو تشکیل می‌دهند کتیرا و فراورده‌های دامی مثل پشم و پوست و برخی غلات هم از این دسته‌اند. ماشین آلات کشاورزی، صنعتی و لوازم خانگی، پوشاک و خوار و بار هم به منطقه وارد می‌شود. لازم به ذکر است که بیجار در کشور ایران جزو رده‌های اول کاشت و برداشت گندم است.


داروهای گیاهی بیجار فراوان و دارای اهمیت است من جمله ازوه (آویشن)، مرزه ،گل کو، گل گاو زبان، بید، پونه، بومادران، ریواس، خاکشیر، اسفند، سیسمبر(شاه نسترن) رازیانه، بابونه، زبان گنجشک، کنگر، شنگ و انواع عر قیجات.


پرندگانی چون کبک، بلدرچین، عقاب، جغد، شاهین، قرقی، نوک قرمز و... در این منطقه زیست می‌کنند.قمری، لک لک ،مرغابی، فاخته، هما، سبز قبا، هد هد و حواصیل زرد و خاکستری از پرندگان مهاجر بیجار به شمار می‌آ یند و در مناطق حفاظت شده، قوچ، میش، کل، بز و ... وجود دارد، از دیگر پستانداران نیز می‌توان از خرس قهوه‌ای، گراز، روباه، خرگوش، گرگ، گربه وحشی، راسو، کفتار، خفاش، جوجه تیغی و ... اشاره کرد .


اکثر مردم بیجار به زبان کردی گروسی تکلم می‌کنند و در این ناحیه دو گویش کردی از شاخه‌های کرمانشاهی و گویش گورانی تشخیص داده شده‌است.


از مساجد بیجار می‌توان مسا جد قا ئم، جامع بازار، امیرالمو منین ،سید ا لشهدا ء، امام رضا، فاطمیه، ابوالفضل، موسی ابن جعفر، حضرت محمد ص، امام حسن، وحسینیه شهر را نام برد .


خیابان شهدا، توحید، بلوار امام ره، طالقانی، الماسیه، مدرس، کمر بندی حلوایی، کمر بندی بادامستان (امیر نظام)، بلوار سراب، خیابان ریگ سیاه، بلوار رحمانی، خیابان مرزبان، فاضل، از خیابانهای بیجار هستند .


همچنین محلات عمده بیجار شامل بادامستان، تازه آ باد، ریگ سیاه، نقاره کوب، حلوایی، تخت، پشت قلعه، یارمجه، کارمندان، فر هنگیان، محمود آباد، سراب، شهرک مهدیه، شهرک آ فتاب، فرحی، عسگر آ باد، چشمه عزیز، باغ صفا و غیره است .


برخی از خانواده‌ها و ایلات سرشناس بیجار بر اساس مطالب کتاب سیما ی بیجار گروس عبارت‌اند از ایل بایندر ،سهرابی، ترکمندی، طایفه اردلان، ایل کبودوند، امیر علا یی‌ها، رضایی‌ها، خواجه وند، دارجی، حسن تیموری، گاوبازه‌ای، مندمی، شیخ اسماعیلی، ور مزیار، بورکه‌ای، الوندی، حکمت منش، کا ظمی، گروسی، محمد بیگی، محمدی، جمشیدی، خدادادها، وکیلی و غیره.


بیجار دارای حوزه علمیه، دانشگاه پیام نور، دانشگاه آزاد، مرکز آموزش عالی فرهنگیان و ... است. مردمان شهر و روستاهای کرانی (حسن آ باد یاسوکند)، بابارشانی، پیر تاج، توپ آغاج، نجف آباد، خسرو آباد، سیاه منصور و ... همواره جزو افتخارات گروس بوده و بزرگانی را در دامان پر مهر خود پرورده‌اند


گیا هان دارویی بیجار از شهرت جهانی بر خوردار است اما شرایط صادرات آن به خارج از کشور که می‌توانست باعث درآمدزایی و اشتغال افراد زیادی در این شهرستان باشد، متا سفانه هنوز مهیا نشده‌است.



منابع


برگرفته از کتاب: «سیمای بیجار گروس و مشاهیر آ ن» تحقیق و تا لیف , محمد علی کوشا ,انتشارات دانشگاه کردستان , چاپ اول بهار ۱۳۷۸


 نوشته شده توسط ممد ممدی در یکشنبه 12/6/1385 و ساعت 9:57 صبح | نظرات دیگران(0)

سنندج

سنندج، (به کردی سنه Sine) مرکز استان کردستان ایران است. سنندج یکی از شهرهای قدیمی کردستان می‌‌باشد که تاریخ آن به قبل از میلاد مسیح بر می‌‌گردد.این شهر که دارای آثار قدیمی از دورههای قبل از میلاد "قبل از اسلام و دوران اسلامی می‌‌باشد. این شهر بین کردستان جنوبی و شمالی قرار دارد و شاه راه ارتباط سریع جنوب غربی ایران به شمال غربی ایران است.


نام سنندج در آغاز به شکل "سنه دژ" بوده به معنی دژ سنه. سنه نام منطقه‌ای بوده که سنندج در آن قرار گرفته است. در نزدیکی سنندج سد بزرگی به نام سد قشلاق ساخته شده است که آب شهر و ناحیه را تأمین می‌سازد. زبان مردم سنندج کردی است. جمعیت این شهر حدود 358084 نفر است .البته بر طبق آمار جدید خود کشور ایران جمعیت این شهرستان با توابع بالغ بر 750000نفر می‌‌باشد.



جاذبه‌های گردشگری


از مناطق دیدنی این شهرستان می توان مسجد جامع دارالاحسان، بازار قدیمی شهر، پارک دیدنی آبیدر (امیریه)، خانه ی کرد، موزه سنندج و عمارت خسروآباد را نام برد. در 65 کیلومتری سنندج دهستان نوگل(نگل)واقع است که به دلیل قرآنی باستانی که متعلق به قرون اولیه اسلام است گردشگران زیادی را به خود جذب کرده است


 نوشته شده توسط ممد ممدی در شنبه 11/6/1385 و ساعت 10:11 صبح | نظرات دیگران(0)

قروه

شهر قُروه مرکز شهرستان قروه و در استان کردستان قرار دارد. این شهر در دشت وسیعی در ۹۳ کیلومتری شرق سنندج و شمال غربی همدان قرار دارد و از آغاز در طول جاده سنندج به طرف همدان توسعه یافته است.



پیشینه


مرکز حکومت این شهر در گذشته روستای قصلان بود که توسط «امان‌الله خان» بزرگ والی معروف کردستان احداث شده است. از نام‌های قدیمی آن اسفنداباد بوده است.


مردم قروه به زبان کردی و ترکی آذری تکلم می‌کنند. ارتباط با شهر همدان از یک سو و تأسیس تشکیلات اداری تابع شهرستان قروه از سویی دیگر موجب گردیده که فرهنگ محلی از آمیختگی فرهنگ کردی وترکی به وجود آمده و در این به هم پیوستگی، هسته جمعیتی و نگهداری ثابت و مداوم آن در منطقه بی نهایت موثر بوده است سبک خانه‌ها و آداب و رسوم اجتماعی و تار و پود اصلی شهر قدیمی قروه که عناصر اجتماعی و ساختمانی را به صورت ویژه‌ای دریکدیگر ادغام کرده است، نشان از گذشته‌ای اصیل و استوار دارد. قروه یک منطقه کشاورزی مستعد است که درآمد مردم آن از این محل و تاحدودی دامداری تأمین می‌شود و این خود وجبات تمرکز جمعیت در روستاهای قروه است.


این شهر دارای معادن سنگ و طلا است. یک شرکت استرالیائی بنام ربوتینتودر مهر 1384 از کشف یک معدن بزرگ طلا در غرب قروه و در منطقه داشکسن(ساری گونی) خبر داد، و اعلام کرد می‌تواند با مشارکت در این پروژه، تولید طلا را در ایران تا پنج برابر افزایش دهد، و در 12 تا 18 سال آینده نیز، بطور متوسط 4 میلیون تن سنگ معدن طلا در سال استخراج کرد.این شرکت استرالیائی 70 درصد از شرکت زرکوه را در اختیار دارد. زرکوه این معدن جدید را کشف کرده است. تنها 30 درصد از سهام باقیمانده متعلق به ایران است!


قروه دارای معادن مهم سنگ است که تأمین کننده سنگ‌های ساختمانی منطقه و کشور است. شهر قروه همچنین دارای یک شهرک صنعتی است.


معروفترین کوه‌های قروه کوه قره، یارکه ,کلاوه ,بدر, حاج آقا، پنج‌علی و پریشان است که اغلب اوقات سال پوشده از برف است و رودخانه‌های معروف این شهرستان تلخه رود، ازون، قُره‌چایی, و طهماسب قلی هستند که آب آنها وارد رود بزرگ قزل اوزن می‌شود. مهم‌ترین‌ رودخانه‌ این‌ شهر، رودشور نام‌ دارد



نقاط دیدنی


از اماکن تاریخی آن می‌توان از امامزاده سیدجمالدین (بابا گورگور)، پل فرهادآباد، آرامگاه شیدای نازار، حمام قصلان و آثار صخره‌ای فرهادتراش نام برد.


مراکز دیدنی قروه عبارت‌اند از:


چشمه وینسار, سرنجیک, و باباگرگر.


اماکن تفریحی قروه شامل:


سراب، خالصه, پارک رضوان، سنگ سیاه و مانگاو.


 

 نوشته شده توسط ممد ممدی در شنبه 11/6/1385 و ساعت 10:5 صبح | نظرات دیگران(0)

سقز


سَقِّز یکی از شهرهای استان کردستان ایران است.


شهرستان سقز که در قسمت شمالی استان کردستان واقع است از شمال به شهرستان بوکان،از شرق به شهرستان دیواندره و از غرب به بانه محدود است.جمعیت این شهرستان ۲۰۸۵۹۹ نفر و شهر دیگر آن صاحب است موقعیت طبیعی و نحوه استقرار شهر در دامنه ارتفاعات و رودخانه‌ای که از کنار آن می‌‌گذرد، این شهر را به یکی از زیباترین شهرهای استان کردستان تبدیل کرده است.









  • نام


    گفته می‌شود که این شهر با نام ایزیرتا در نخستین اتحاد ماد، پایتخت مادها بود. سرکردگان ماد در اطراف شهر استحکاماتی برای خود ساختند که از آن جمله زیویه و قپلانتوی کنونی (آدامائیت) را می‌توان نام برد. در این زمان سارگن دوم پادشاه آشور به سرزمین ماد تاخت، مادها شکست خوردند و ایزیرتا، زیویه و آدامائیت را ویران کرد. پس از آن سکاها به تجدید بنای این شهر پرداختند و سقز را به نام اسکیت (ساکز) به عنوان پایتخت خود انتخاب کردند. نام امروز سقز از نام قوم سکه یا سکا یا اسکیت یا سکز به یادگار مانده است و سکز همان ساکز است.


    شهر سقز سابقاً در دشتی در جنوب غربی شهر فعلی قرار داشت که اکنون به کهنه سقز یا سقز کهنه معروف است. شهر فعلی ابتدا در اطراف بازار به وجود آمد و قدیمی‌ترین محله، همان محله بازار شهر است که بعداً در اثر ارتباط تبریز، سنندج و بانه طرفین جاده‌ها آن آباد شد. در حال حاضر، موقعیت طبیعی و نحوه استقرار شهر در دامنه ارتفاعات و رودخانه‌ای که از کنار آن جاری است، این شهر را به یکی از زیباترین شهرهای استان کردستان تبدیل کرده است.



    انتساب سقز به هزاران سال قبل


    آنچه که در مورد این شهر قابل ذکر است این است که در خود شهر هیچگونه آثار باستانی که حاکی از قدمت چندین هزار ساله آن و یا آنکه این شهر توسط تمدنهای قدیمی تاسیس شده باشد وجود ندارد. قدیمی ترین بناها و آثار باستانی این شهر مربوط به صد سال اخیر میباشد. بنابراین مشخص نیست که بر اساس چه استدلالی قدمت این شهر به هزاران سال قبل نسبت داده میشود.



    اسامی محلات سقز


    شهر سقز دارای محلاتی است که اسامی خود را به صورت سنتی و برگرفته از زندگی روزمره گرفته اند معروفترین این محلات که در حال حاضر رایج هستند عبارتند از : محله کریم آباد محله شاناز(شهناز) محله بلوار(بلوار بانه) محله سیلو و سی و دو متری



    دیدنی‌ها



    • بازار قدیمی سقز


    • دژ باستانی زیویه

    در ۵۵ کیلومتری جنوب شرقی سقز بر روی تپه‌ای نسبتاً مرتفع که به محیط اطراف اشراف کامل دارد بنا شده است. در مورد عظمت و اهمیت تپه زیویه مطالب بسیاری درکتابها نوشته شده است. از حفاریهای این تپه که اکثرأ در گذشته و به صورت غیر مجاز بوده اشیای زیادی به دست امده که بعضی از آنها در موزه‌های داخلی و بسیاری هم در موزه‌های خارج هستند از جمله اشیای بدست آمده قطعات عاج منقوش بوده که نقوش حیوانی و صحنه شکار اساطیر روی آنها حک شده و از ارزش ویژه‌ای برخوردار است .از روی دو نمونه از آنها، نقش برجسته ابیدر سنندج طراحی، بزرگ نمایی و ساخته شده است.


    گردنبند طلا و سر عقاب طلائی از دیگر نمونه‌های اشیای کشف شده تپه زبوبه هستند که از ارزش زیادی برخوردارند می‌‌باشند.



    • دریاچه سد شهید کاظمی

    در ۶۰ کیلومتری شمال شهرستان سقز قرار گرفته است وجود این دریاچه از لحاظ ورزشهای آبی و صید ماهی قابل توجه می‌‌باشد



    • گروه‌های موسیقی و رقص کردی

    یکی از ویژگیهای مهم شهرستان سقز رونق موسیقی است. به طوریکه به نسبت جمعیت و وسعت خود تعداد زیادی گروه موسیقی و رقص کردی را در خود جای داده است. که با توجه به اجرای برنامه‌های مختلف این شهر یکی از کانون موسیقی استان کردستان شده است.



 نوشته شده توسط ممد ممدی در شنبه 11/6/1385 و ساعت 9:58 صبح | نظرات دیگران(0)

صفحه ی اصلی

کرد (2)
مریوان (1)
علمی (14)
عکس بهار مریوان (1)
شعر (1)
ارومیه (1)
غار سهولان (1)
سردشت (1)
ملا مصطفی بارزانی (1)
در یاچه ی زریبار (2)
عکس متحرک (1)
سقز (1)
قروه (1)
عکس اطراف مریوان (1)
سنندج (1)
بیجار (1)
استان های ایران (7)
داونلود بازی (1)
دایناسورها (1)
امپراتوری ماد (1)
مشهد (1)
خلفای راشدین (1)
قانون اساسی ایران (1)
عجایب هفت گانه (4)
دریاهای جهان (1)
مثلث برمودا (1)
اموزش شنا (2)
عکس مکه (1)
اموزش نسب ویندوز (1)
اموزش یاهومسنجر (1)
اموزش ساخت فنت در محیطxp (1)
اموزش ویروس نویسی و هک کردن (1)
فیلم نرگس (1)
اموزش ICDL (2)
ناسرومرزیه (2)
همدان (1)
اموزش پارتیشن بندی (1)
مدرسه ی فیزیک (1)
داستان وشعر (1)
کارت اینتر نت (1)
ارشیو (8)
تلویزیون (1)
موزیک کردی (1)
دانلود موزیک (2)
نرم ابزار ساخت ویروس (1)
اموزش فتوشاپ (1)
دانلود گل فوتبال (1)
دانش جویان (1)
جوک ولطیفه (2)
دینی ومذهبی (5)
فضا (3)
به من میگفتی (1)

بارزانی

مصطفی بارزانی



از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.



Jump to: navigation, search

ملا مصطفی بارزانی (۱۴ مارس ۱۹۰۳ - ۱ مارس ۱۹۷۹) از رهبران جنبش ملی‌گرای کرد در عراق (و بخشا ایران)‌ و نخستین رهبر حزب دموکرات کردستان عراق بود.[نیاز به ذکر منبع] او در سال‌های متعددی رهبری عملیات مسلحانه برای استقلال کردستان عراق را به عهده داشت.




زندگی


مصطفی در روستای بارزان در ۱۴ مارس ۱۹۰۳ در کردستان عراق (در آن هنگام: بخشی از امپراتوری عثمانی) متولد شد.


او در سال‌های ۱۹۳۱ و ۱۹۳۲ به همراه برادر بزرگ‌ترش، احمد، از سران جنبش استقلال کردستان بود. در ۱۹۳۵ با سرکوب این جنبش او به همراه برادرش به سلیمانیه تبعید شد.[نیاز به ذکر منبع] مصطفی در ۱۹۴۲ از سلیمانیه گریخت و شورش جدیدی را علیه بغداد آغاز کرد که بازهم ناموفق بود. مصطفی به همراه هزار نفر از طرفداران و خانواده‌هاشان به ایران گریخت.


در دسامبر ۱۹۴۵ حزب دموکرات کردستان ایران با حمایت اتحاد شوروی تشکیل جمهوری مهاباد در مناطق شمال غربی ایران را اعلام کرد. مصطفی از ژنرالهای جمهوری مهاباد و وزیر دفاع آن حکومت و فرمانده کل قوا بود. در این دوران حزب دموکرات کردستان عراق نیز در بغداد تأسیس شد و بارزانی (به صورت غیابی) به عنوان نخستین رئیس این حزب انتخاب شد.


بعد از خروج نیروهای شوروی از ایران در مه ‌۱۹۴۶ (که بر طبق توافق‌نامهٔ یالتا صورت گرفت) جمهوری مهاباد دچار ضعف شد و نهایتا در دسامبر توسط نیروهای ایران سرکوب شد و رهبرانش اعدام و زندانی شدند. اما بارزانی موفق شد به عراق بگریزد. در آن‌جا نیز او دچار شکل شد و نهایتا با حدود ۵۰۰ نفر از پیشمرگه‌هایش از طریق ترکیه و ایران به آذربایجان در اتحاد شوروی گریخت و در آن‌جا ضمن خلع سلاح پناهنده شدند.


در ۱۹۵۱ بسیاری از پیشمرگه‌ها موفق شدند در باکو مستقر شوند و بعضا به تحصیلات خود ادامه دهند. بارزانی شخصا به مسکو رفت و به تحصیل در رشتهٔ علوم سیاسی پرداخت و با تبعیدی‌های کرد تماس حاصل کرد.


در ۱۹۵۸ و پس از کودتای جمهوری‌خواهان بارزانی توسط نخست وزیر وقت عبدالکریم قاسم به عراق دعوت شد. او به عراق بازگشت و خواستار استقلال نواحی کردنشین شمال عراق شد. این باعث پیدا شدن اختلافاتی بود که نهایتا در ۱۹۶۱ به حملهٔ نیروهای دولت مرکزی و قاسم علیه کردستان انجامید. بارزانی در نتیجه مجدداً به کوه‌ها گریخت.


در مارس ۱۹۷۰ رهبران کردستان با بغداد به توافقاتی رسیدند و بر به رسمیت شناخته شدن قومیت و زبان کردها و موقعیت برابر آن‌ها با اعراب تاکید شد.در اوایل دههٔ ۷۰ فرزند مصطفی، عبیدالله بارزانی، از قبیلهٔ بارزانی جدا شد و با رژیم بغداد همکاری کرد.


در مارس ۱۹۷۴ مصطفی بارزانی این بار با حمایت محمدرضا شاه پهلوی و آمریکا و اسرائیل جنگ جدیدی علیه حکومت عراق را آغاز کرد. در اوایل سال ۱۹۷۵ توافق‌نامه‌ای در الجزیره بین شاه ایران و صدام حسین بر سر اروندرود امضا شد و نتیجتا ایران هرگونه کمک به کردهای عراق را متوقف کرد و بارزانی این‌بار نیز تنها ماند.


با این اتفاق بارزانی برای همیشه از کردستان گریخت و به ایران رفت. پس از چند سال برا ی معالجه بیماری سرطان به ایالات متحده رفت و نهایتا در ۱ مارس ۱۹۷۹ در بیمارستان جورج تاون در واشنگتن، آمریکا درگذشت.


پسر او مسعود بارزانی رهبر کنونی حزب دموکرات کردستان عراق و رئیس کنونی منطقه خودگران عراق است.


سردشت

وضعیت جغرافیایی سردشت


ابشار شلماش از مهم‌ترین ابشارهای حوضه زاب در مسیر رودخانه شلماش قرار دارد وبا جهت شمال غربی-جنوب شرقی در پایین دست (ویسک) و (رودخانه پمو) به رودخانه زاب می‌‌ریزد این رودخانه دقیقا بر روی گسل فرعی روستای المان و روستای شلماش جاری است این ابشار در پایین دست جاده سردشت شلماش نرسیده به روستای نامبرده ۳ ابشار به فاصله هر کدام۲۰۰متر نمایان هستند که ابشار جنوبی تر به علت ارتفاع فراوان و شکست شیب در مرکز ان ۲ ابشار تلقی می‌‌شودو سالانه مردم زیادی را بخود جذب می‌‌کند.


چشمه گراو این چشمه از چشمه‌های اب معدنی می‌‌باشد که املاح در ان حداقل یک گرم در لیترمی‌باشد که اب جوشان از ان بیرون می‌‌اید و بعد از مسافتی تبدیل به سنگ می‌‌شود .چشمه گاز دار و معدنی است ودر درمان بسیاری از بیماریهای پوستی کاربرد دارد این چشمه در جوار شرقی رودخانه زاب بین روستاهای هر مز اباد و کانیه گویز قرار دارد


رودخانه زاب با طول ۴۰۰ تا ۴۴۰ کیلو متر که در مسیر خود زیبایی‌هایی را به وجود اورده است کوههای ترخان. هومل. ابراهیم جلال با ارتفاع متوسط ۲۴۰۰ متر و همچنین کوه ما لیموس و ییلاق دشت وزینه و باژار و چشمه اب رسول شت در بیو ران و دره گرژال و جنگل‌های خدر اباد و گور حسین بسیار دیدنی و می‌‌توان گفت که شهرستان سردشت یکی از نادرترین شهرهای ایران از لحاظ تاریخی و جذب تو ریسم به شمار می‌‌رود


ایل‌های منطقه سردشت :


ایل‌های منطقه سردشت شامل ۸ ایل می‌‌باشد ایل کلاس که در منطقه ربط ساکنند از تبار طایفه‌های (پیروت اغا. رسول اغا)می باشد ایل گورگ که در پاراستان سا کنند از تبار طایفه‌های ((عزیزی.خضری.محمدی.ابراهیمی.بایزیدی))


ایل نعلین منگور که در الواتان و شهر میر اباد ساکنند از تبار طایفه‌های (ملا خلیل گور عمر.اجاقی.کاک سلیمان خلیلی)می باشند ایل نعلیین گورک که در اطراف پاراستان سا کنند از تبار طایفه‌های بیگ زاده و پیراقایی هستند و ایل باسک کولسه از ایلات اطراف سردست است


از ایل‌های بزرگ می‌‌توان ایل بریاجی نام برد موسس ایل‌های بریاجی و ملکاری بترتیب(مام حاجی)و (ملک ارا) با همدیگر برادر بودند و این ایل از خط مرزی تا نزدیکی میر اباد ساکن هستند


زیارت گاهها



  • مقبره شیخه سور
  • ابن الحاج
  • ملا یو سف اصم
  • شیخ محمد امین نقشبندی
  • پیر بابا
  • شیخ ابو بکر نیزه
  • مام سر اواله
  • شیخ مو لانا
  • شیخ ابراهیم در نیسک اباد
  • چاکه چو که له
  • بشر و عون از اصحاب شهید اسلام در مسجد روستای بیژ وه
  • عه و لا و عو مران





وضعیت اقتصادی


با توجه به مرزی بودن این شهرستان تعداد زیادی از مردم به مبادلات مرزی اشتغال دارند. اما با توجه به خطرناک بودن وضعیت مرزی بیشتر مردم طی دو سال اخیر به کشاورزی و دامپروری روی آورده‌اند. به‌ دلیل عدم سرمایه‌گذاری و نبود طرح‌های عمرانی از جانب دولت، درصد بیکاری در این شهر در سطح بالایی قرار دارد.



سهولان


میلیونها سال پیش نقاش هستی، طبیعتی شگفت انگیز و زیبا را در میان رشته کوههای بلند و سر به فلک کشیده شهر تاریخی مهاباد خلق کرده است که چشم و روح را می‌نوازد و انسان را در مقابل عظمت آفرینش به تفکر و تعمق وا می‌دارد.


در عمق این طبیعت زیبا، غاری سحرانگیز نهفته است که با هزاران رمز و راز خیل مشتاقان طبیعت را بسوی خود جذب می‌کند.


غار آبی و تاریخی سهولان در ‪ ۴۳‬کیلومتری جنوب شرق مهاباد و در مسیر جاده میان بر مهاباد به بوکان (جاده برهان) واقع شده که از شهر بوکان نیز نزدیک به ‪ ۳۵‬کیلومتر فاصله دارد.


برای رسیدن به این غار از شهر سرسبز مهاباد، باید تپه ماهورهای جاده برهان را پشت سرگذاشت تا در نقطه‌ای به روستای "عیسی‌کند" رسید.


در روستای عیسی‌کند جاده به دومسیر تقسیم می‌شود که مسیر مستقیم به بوکان و مسیر دست راست گردشگران را به غار"سهولان" می‌برد.


سهولان نام روستایی است که عنوان خود را به این غار داده، ولی مردم محل به آن "کونه کوتر" یعنی لانه کبوتر می‌گویند.


قرار گرفتن این غار در میان رشته کوههای بلند با قله‌های سر به‌فلک کشیده و دره‌های عمیق کاملا بکر و دست نخورده بر عظمت و زیبایی این پدیده شگفت طبیعت افزوده است.


ازمحل پارکینگ خودروها تا دهانه غار حدود ‪ ۱۰۰‬متر فاصله‌است که گردشگران غیراز جانبازان و معلولین مجبورند این مسیر را تا دهانه غار با پای پیاده طی کنند.


غار سهولان دارای دو دهانه است که به سمت جنوب باز شده‌اند و چند درخت تنومند جنگلی که از میان صخره‌ها سربرآورده‌اند سایه خود را بر دهانه اصلی غار انداخته‌اند که علاوه بر تامین سایه برای گردشگران به طبیعت خشن و سرد محیط طراوتی دو چندان بخشیده‌اند.


مقابل دهانه بزرگ که به "کونه‌کوتر" مشهور است محوطه‌ای به وسعت حدود ‪۴۰۰‬ مترمربع بصورت هموار درآمده که‌گردشگران می‌توانند در آن محل استراحت کنند.


آب و هوای این محل بدلیل قرارگرفتن در ارتفاع دوهزارمتری از سطح دریا و محاط شدن درمیان قله‌های بلند در تابستانها خنک و در زمستانها بسیار سرد و یخبندان است.


"سهولان" واژه‌ای کردی به معنی یخبندان است که وجه تسمیه خود را از آب و هوای کاملا خشن و طبیعت وحشی گرفته است.


باپرداخت هفت هزار ریال برای تهیه بلیط می‌توان زیبایی‌ها و شگفتی‌های غار را بازدید کرد، حرکت در قسمت آبی دریاچه با قایق‌های پارویی امکانپذیر است ولی بخش خشکی را با پای پیاده نیز می‌توان دید.


اسکله‌ای که گردشگران را به داخل تونلها، دالانها و دریاچه‌های غار می‌برد ‪ ۴۵‬متر پایین تر از دهانه اصلی قرار دارد که با ‪ ۱۰۶‬پله بتونی پیچ درپیچ به کف دریاچه دورن غار می‌رسد.


هوای درون غار بسیار مرطوب و تاریک است که با کار گذاشتن صدها نورافکن امکان دید فراهم شده است.


نورپردازی درون غار بسیار هنرمندانه انجام گرفته، در این غار که تاریکی محض بر آن حاکم است هنرمند نورپرداز توانسته است ضمن ایجاد امکان دید، نگاره‌ها و پدیده‌ها را بشکل برجسته‌ای به نمایش بگذارد.


با ایجاد هر موج کوچکی درسطح آب، با پدیده رقص نور، شگفتی‌ها بیشتر جلوه می‌کنند.


درجه حرارت در فصل تابستان و زمستان بین ‪ ۱۰‬تا ‪ ۱۳‬درجه سانتیگراد در نوسان است و رطوبت حاکم بر غار نیز بین ‪ ۷۰‬تا ‪ ۸۰‬درصد متغیر است که دراثر رطوبت بالا روی سنگها و صخره‌ها با خزه‌های سبز و قهوه‌ای پوشیده شده و گاهی قطرات آب از بالای ایوانها به روی سطح آب می‌چکد.


در بدو ورود به درون غار بوی رطوبت همراه با بوی خفیف گوگرد به مشام می‌رسد.


در سفر آبی درون غار هر یک از گردشگران پس از دریافت یک جلیقه نجات در قایق‌ها قرار می‌گیرند و حرکت آغاز می‌شود.


نخستین دریاچه پیش روی گردشگران حدود ‪ ۲۰۰‬متر وسعت دارد که دارای آبی زلال و صاف است.


دالان بالای سر این دریاچه افزون بر ‪ ۵۰‬متر ارتفاع دارد و در انتهای آن دو دالان باریک به عرض دو متر دیده می‌شود که به دریاچه‌ها و دالانهای بعدی باز می‌شوند.


قایقرانان بیشتر از اهالی جوان روستای سهولان هستند که بر اثر مراوده با گردشگران به فارسی و ترکی نیز مسلط هستند و برخی از آنها چند کلمه‌ای انگلیسی را می‌دانند.


قایق به حرکت درمی‌آید، انواع استلاگتیت ها، استلاگمیت ها، نگاره‌های شگفت طبیعی یکی پس از دیگری در مقابل بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد.


قایقران در هر نقطه‌ای پدیده‌ها و نگاره‌های طبیعی غار را معرفی می‌کند، عروس دریایی، مارماهی، لاک پشت، توت فرنگی، دلفین، پای فیل، سرشیر، تاج خروس،...،.


شباهت و ظرافت این نگاره‌ها به جانداران به حدی است که‌گویی هنرمندی چیره دست سالها نشسته و این آثار را با صبر و حوصله آفریده است.


سکوت و آرامشی مرموز بر درون غار حاکم است، آنچه این سکوت را در هم می‌شکند صدای پاروی قایقران، پرواز و بغوبغوی کبوترها است.


کبوترها ساکنان اصلی این غارند ودرتمام اطراف آن استراحت ویا جوجه‌آوری می کنند و برای یافتن غذا برای خود و جوجه‌هایشان به نوبت از غار خارج می‌شوند و زمانی نیز برای رهایی ازرطوبت درون غار حمام آفتاب می‌گیرند.


کبوترهابدون ترس‌از حضور غریبه‌ها در قلمروشان، گاهی درمکانهایی تخمگذاری می‌کنند که بازدیدکنندگان می‌توانند به راحتی آنها را لمس کنند.


تعدادی خفاش نیز در این غار وجود دارد که با انجام اصلاحات و ایجاد روشنایی در دالانها، قلمرو خود را به قسمت‌های تاریک غار منتقل کرده و کمتر در معرض دید قرار می‌گیرند.


گردشگران در این سفر پر از رمز و راز با گذشت از دالانهای تنگ و باریک سه حوضچه آبی بزرگ و کوچک را پشت سر می‌گذارند تا به چهارمین و بزرگترین دریاچه برسند.


این دریاچه حدود ‪ ۵۰۰‬مترمربع وسعت دارد و در ‪ ۲۵۰‬متری اسکله قرار گرفته و آخرین نقطه‌ای است که بازدیدکنندگان بوسیله قایق طی می‌کنند.


متوسط عمق آب این دریاچه ‪ ۲۵‬متر است و دالانی با ارتفاعی بیش از ‪ ۳۰‬متر روی آن قرار گرفته که از چند تکه صخره عظیم یکپارچه تشکیل شده است.


شبه جزیره‌ای که در سمت غربی این دریاچه وجود دارد، محل پیاده‌شدن از قایق‌هاست، در این محل تعدادی صندلی برای استراحت گذاشته شده تا گردشگران ضمن استراحت زیبایی‌های غار را نیز تماشا کنند.


به گفته قایقرانان از دریاچه چهارم به بعد حدود ‪ ۲۰۰‬متر دیگر نیز توسط غارنوردان کشف شده ولی بدلیل باریک بودن تونلها و نداشتن روشنایی ورود گردشگران به آن منطقه ممنوع اعلام شده است.


در پایان سفر آبی، گردشگران از میان تونلها و دالانهای تنگ و باریک راه خود را به دهانه فرعی (دهانه‌خروجی) غار ادامه می‌دهند.


دهانه فرعی که به "کونه مالان" مشهور است با ارتفاعی حدود ‪ ۵۰‬متر از سطح آبی غار با ‪ ۱۷۰‬پله سنگی پیچ‌درپیچ به همان محوطه باز می‌شود که دهانه اصلی نیز در آن قرار دارد.


در این مسیر که دارای ایوانهای بلند و تونلهای تنگ و باریک و پستی و بلندی فراوانی است آثاری از انسانهای ماقبل تاریخ نیز دیده می‌شود.


این آثار شامل نقش و نگارهایی از تصاویر انسان و حیوانات است که به احتمال زیاد انسانهای دوره شکار آنها را خلق کرده‌اند.


متاسفانه اکثر این آثار توسط افراد ناآگاه با نقد یادگاری در کنار آثار ماقبل تاریخ آسیب دیده و یا محو شده‌اند.


این نوع یادگاری‌ها را در اکثر تونلها و دالانها می‌توان دید حتی در کنار تابلوهایی که روی آنها نوشته شده "از نوشتن دیواره‌ها خودداری کنید".


مساحت کل این غار حدود دو هکتار تخمین زده می‌شود که تاکنون ‪ ۳۰۰‬متر از مسیر آبی و ‪ ۲۵۰‬متر از مسیر خشکی آن کشف و ساماندهی شده است.


نخستین کسی که‌توانست بخش‌های ناشناخته این غار را کشف کند "ژاک دمورگان" جهانگرد فرانسوی بود که در سال ‪ ۱۸۹۶‬با راهنمایی اهالی روستای "سهولان" تا عمق ‪ ۲۰۰‬متری غار پیش رفت و از دهانه دوم بازگشت.


پس از آن در چند نوبت دیگر غارنوردان خارجی و ایرانی قسمت‌های دیگر غار را کشف کردند.


در سال ‪ ۱۳۷۹‬شهرداری مهاباد با ساماندهی، بخش‌های درونی و بیرونی آن را برای بازدید گردشگران آماده کرد.


در زمان حاضر جاده سهولان از مبداء مهاباد و بوکان آسفالت شده و اندک امکاناتی نیز برای استراحت و اقامت گردشگران در محل فراهم شده است.


به گفته شهردار مهاباد که مسوولیت اداره غارسهولان را بر عهده دارد، سالانه افزون بر ‪ ۲۰‬هزار گردشگر ایرانی و خارجی از این اثر شگفت بازدید می‌کنند.


غار سهولان پس از "غار علیصدر" همدان دومین غار آبی بزرگ ایران زمین است که تاکنون شناخته شده است.



مریوان

Marivan      


 


مریوان شهری است در کر دستان روژهلات(شرقی) با مناظر طبیعی زیباکه چشم هر رهگذری رابه سوی خود می رباید.  مریوان همان مدینه ی فاضله است همان بهشت گمگشته    در کنارشهر مریوان دریاچه ای زیبا چون مروارید در دلصدف می درخشدومکانی  تفریحی وتوریستی است که هر  سال تعدادی ایران گرد وجهان گرد را به سوی خود می کشاند.


در شرق دریاچه ی زریبار قبریست که بزرگان می گویند که قبر  درویشی است که گویا شهر فیله قوس را به دریاچه ی زریبار تبدیل کرده وپادشاه فیله قوس واهالی ان را غرق کرده واین مثل یک افسانه است که اهالی مریوان ان را همچون یک افسانه سینه به سینه نقل کرده اند .


اثار تاریخی شهر مریوان از قدمت چندین قرن مریوان حکایت می کند.


اثاری چون مسجد سرخ( روستای به رقه لا ) که ویرانه های ان بر جاست.(غار نشکاش /پیر شالیار/تپه ی کلین که وه/  قلعه ی منیجه بر روی کوه فیله قوس وقران تاریخی نگل وبیش از چندین مسجد در روستاهای مریوان که در زمان  عبد الله ابن عمر فارق (رض) بنا شده است) گویای این حرف است .


در شهرستان مریوان بزرگان زیادی بوده اند که در خدمت دین وخلق بوده اند از جمله ی ان ها می توان :(الحاج در روستای موسک /ماموستا ملا ابوبکر مصنف در روستا ی چور/ماموستا بیسارانی روستای بیساران از نوادگان ملا ابوبکر چور/ماموستا ملا باقر بالک/ماموستا قانع از روستا ی دولاش /ماموستا ناری از روستای بیلو/ماموستا شپول روستای کانی میران /امام علی امام مسجد سرخ به رقه لا که مزار او بر روی کوهی در جنوب شهر مریوان دفن شده است واین کوه رانیز به خاطر اسم بلند مرتبه ی او به ان نام نامگذاری    کرده اند .از شاگردان وی می توان :( کابل سور مریوان     (یا اقا ابراهیم سرخ ده ره تفه جد ماموستا قانع ) /ملا قوبی(قطب الدین) و....را نام برد .))


شهر مریوان از لحاظ طبیعی واب وهوایی مکان مناسبی  برای پرندگان مهاجر است .


زمستان مریوان سرد وتابستان مریوان گرم می باشد .در زمستان ها اب دریاچه ی زریباربه دلیل سردی هوا یخ                می بندد ودرتابستان به دلیل شرجی بودن هوامناظر طبیعی زیبایی همچون جنگل ها ومراتع سر سبز در اطراف دریاچه به وجود می اید.


از جمله منابع طبیعی زیبای مریوان می توان به ابشار گویله                                                         


در سرشیوی مریوان/ منطقه یگاران/ کوه چهل چشمه /قلعه بهرد در قاراباد/میراجی/قوچ سلطان در مرانه /سورن/هزار ماله نام برد که هر کدام شهرت خاصی دارند.از معادن مریوان می توان معدن اهن اسنه وه که بین مرز ایران وعراق در کوهی به نام کژان بین روستای اسنه وه وپینجوین قرار دارد که هنوز از ان بهره بر داری نشده است/معدن گرانیت به رده بوک در روستای کانی میران که به علت نبود امکانات در خارج از استان کردستان از ان بهره می برند و هیچ نفعی برای مردم مریوان ندارد .


از معادن دیگر مریوان می توان معدن باریت/اهک/وسنگ مرمر وشن وماسه نام برد.   


 نوشته شده توسط ممد ممدی در پنجشنبه 9/6/1385 و ساعت 9:28 صبح | نظرات دیگران(0)